Klub Sportowy STAR Starachowice – polski klub sportowy powstały 26 marca 1926 roku w Starachowicach z połączenia Feniksa i Orkana.

Historia sekcji piłkarskiej

26 marca 1926 roku w Starachowicach doszło do połączenia Feniksa i Orkana co zaowocowało powstaniem nowego klubu OMTUR. Po sześciu latach zmienił on nazwę na SKS i wywalczył awans do klasy A. W 1934 roku drużyna brała udział w barażach o promocję do ligi państwowej. Nie uzyskała jednak awansu, który przypadł Unii Sosnowiec. Następnie klub w wyniku reorganizacji rozgrywek został przeniesiony do Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. W 1939 roku wywalczył tytuł mistrzowski, lecz po raz drugi bez powodzenia walczył o awans do ligi państwowej. Po zakończeniu II wojny światowej zespół brał udział w mistrzostwach okręgu i w klasie A dzięki udanemu finiszowi rozgrywek uplasował się na piątym miejscu. W 1948 roku piłkarze ze Starachowic zajęli drugą lokatę, tracąc do zwycięzcy Partyzanta Kielce jeden punkt. W kolejnym sezonie już pod nazwą Stal drużyna pewnie wygrała klasę A, co pozwoliło jej zagrać w barażach o II ligę. Klub zajął jednak ostatnie miejsce w swojej grupie i nie wywalczył awansu. W 1951 roku nastąpiła kolejna reorganizacja rozgrywek, dzięki której Stal trafiła do trzeciej grupy II ligi. W debiucie drużyna przegrała na wyjeździe z Górnikiem Wałbrzych 0:8, lecz mimo nieudanego początku zajęła czwarte miejsce, a rok później uplasowała się na szóstej pozycji.

Kolejne reorganizacje rozgrywek spowodowały, że klub trafił do nowo utworzonej III ligi, w której rywalizował (już jako STAR) z innymi zespołami w latach 1955-1957. W 1958 roku powołano ligę okręgową, która stała się najwyższą klasą rozgrywkową w województwie kieleckim. W pierwszym sezonie starachowiczanie zajęli trzecie miejsce, przegrywając z Bronią Radom i Granatem Skarżysko-Kamienna. Dwa lata później Star zajął już pierwsze miejsce, ale nie wywalczył awansu w barażach ze Slavią Ruda Śląska. W 1965 roku po meczach barażowych starachowicka drużyna miała tyle samo punktów co Lech Poznań. Wymusiło to rozegranie dodatkowego meczu, który odbył się 5 sierpnia na stadionie Warszawianki i zakończył się wygraną rywali po golach zdobytych w dogrywce (w regulaminowym czasie gry było 1:1). Równie blisko wywalczenia awansu Star był rok później, gdy do upragnionego celu zabrakło jednej bramki. W sezonie 1965/1966 Star osiągnął także swój największy sukces w Pucharze Polski, docierając do 1/4 finału, gdzie uległ Pogoni Szczecin. Od sezonu 1966/1967 piłkarze ze Starachowic rywalizowali w nowo utworzonej III lidze, w której należeli do czołówki. W 1970 roku Star prowadzony przez Władysława Siecha wygrał rozgrywki, zapewniając sobie pierwsze miejsce już trzy kolejki przed końcem, remisując z Victorią Jaworzno 1:1 na terenie rywala.

W sezonie 1970/1971 STAR zajął 11. miejsce w tabeli, mając zaledwie jeden punkt przewagi nad strefą spadkową. Utrzymanie zapewnił sobie odnosząc w końcówce dwa zwycięstwa: z Hutnikiem Nowa Huta i spadkowiczem Unią Racibórz. W kolejnych latach klub plasował się w środku tabeli lub w jej drugiej części. W 1974 roku drużynę prowadził były reprezentant Polski Horst Mahseli. Przełom nastąpił w sezonie 1975/1976, kiedy starachowiczanie zajęli trzecią lokatę. Dobrze radzili sobie wówczas w meczach domowych, odnosząc dziewięć zwycięstw. Gorzej spisywali się jednak na wyjeździe, notując zaledwie trzy wygrane i osiem porażek. Po raz kolejny STAR dobrze zaprezentował się w sezonie 1978/1979 ulegając w ostatecznym rozrachunku tylko Górnikowi Zabrze, który awansował do I ligi. Następnie w klubie nastąpił kryzys i w 1981 roku drużyna po 11 latach spadła do trzeciej ligi. Rok później zanotowała kolejny spadek i na dwa lata znalazła się w lidze okręgowej. Po powrocie w grono trzecioligowców Star występował na tym poziomie rozgrywek w latach 1984-1987 i w sezonie 1988/1989, następnie został zdegradowany do IV ligi międzyokręgowej. Od sezonu 1993/1994 klub ponownie rywalizował w lidze okręgowej, zajmując w niej drugie miejsca za Czarnovią/Błękitnymi II Kielce, a później ustępując miejsca Orliczowi Suchedniów. Ponowny kryzys klubu doprowadził do powstania STARU/KSZO II, który wywalczył awans do IV ligi świętokrzyskiej. W sezonie 2000/2001 drużyna (ponownie pod nazwą STAR) zajęła pierwsze miejsce, wyprzedzając drugą Nidę Pińczów o siedem punktów. Awans do III ligi był jednak ostatnim zrywem starachowickich piłkarzy, którzy przegrywając 28 spotkań spadli do IV, a następnie do V ligi. Pogłębiający się kryzys doprowadził do wycofania drużyny po rundzie jesiennej sezonu 2004/2005. Zespół reaktywowano w 2007 roku i przystąpił on do rozgrywek w klasie A.

Sukcesy

    2. miejsce w II lidze w sezonie 1978/1979
    1/4 finału Pucharu Polski w sezonie 1965/1966

Reprezentanci kraju grający w klubie

    Polska Józef Smoczek
    Polska Witold Kasperski
    Polska Roman Kasprzyk
    Polska Henryk Bolesta
    Polska Michał Gębura

Inne sekcje

Oprócz drużyny piłkarskiej w klubie powstały także inne sekcje: siatkówki, tenisa ziemnego, motorowa, pięściarska i kolarska. Siatkówka stała na niskim poziomie i nie zyskała popularności. W 1951 roku utworzono drużynę koszykówki, która posiadał zarówno zespół męski i żeński. Kobieca drużyna odnosiła większe sukcesy, m.in wygrywała rozgrywki ligi okręgowej i międzywojewódzkiej. Barwy sekcji bokserskiej reprezentowali m.in. Włodzimierz Bednarczuk, który zdobył wicemistrzostwo Polski w wadze superciężkiej oraz Arkadiusz Lipa, dwukrotny mistrz Polski w wadze muszej i brązowy medalista mistrzostw świata w Hawanie (1973). W 1966 roku w klubie działało łącznie dziewięć sekcji, w których trenowało blisko 800 zawodników i zawodniczek. Później w Starze istniała także drużyna szachistów.

[źródło: pl.wikipedia.org]